Hans Theessink en Big Daddy Wilson

Hans Theessink is een in Enschede geboren blues- en rootszanger. In de jaren 60 van de vorige eeuw werd Hans gegrepen door de blues en met name door Bo Diddley. Hans noemde hem “One helluva guitarplayer”. In de jaren 60 trad Hans Theessink veelvuldig op met een aantal streekgenoten in de Silly Skiffle Group. Veel optredens vonden in Duitsland plaats. In de jaren 70 verhuist Hans naar Denemarken, waar hij onderwijzer is. Na verloop van tijd zegt hij zijn baan op om professioneel muzikant te worden. In de jaren 80 verhuist Hans naar Oostenrijk, waar hij nog steeds woont. In die periode treedt Hans veel op in kleine clubs, maar ook op grote festivals onder andere in New Orleans en Chicago. Hij treedt op met artiesten als Taj Mahal, John Hammond, Luther Allison, Rory Block, The Dubliners en Terry Evans.

In 1988 raakt zijn muziek bekend bij een groter publiek, ook in Nederland door het uitbrengen van zijn album “Baby Wants To Boogie”. Op dit album werkt hij voor het eerst samen met John Sass, een Amerikaanse tuba-speler. In de jaren 80 en 90 en in het eerste decennium van deze eeuw volgt nog een aantal albums zoals Johnny and the Devil’ (1989), ‘Call Me’ (1993), ‘Live’ (1993), ‘Hard Road Blues’ (1994), ‘Crazy Moon’ (1995), ‘Journey On’ (1997), ‘Blue Grooves From Vienna’ (1998), ‘Lifeline’ (1998), ‘Songs from the Southland’ (2003) en ‘Bridges’ (2004). In 2008 verscheen een album met Terry Evans (overleden in januari 2018), genaamd “Visions”. Daarna volgt weer een reeks van albums zoals  “Delta Time” (ook met Terry Evans) in 2011 en het soloalbum “Wishing Well” in 2013.